Geschiedenis
De Australian Sheperd ook wel Aussie genoemd is wat zijn naam doet vermoeden niet een australische ras maar een Amerikaans ras. De amerikaanen hebben het ras gefokt zoals het nu is. De precieze herkomst staat niet vast maar er wordt verondersteld dat de oorsprong in het Spaanse Baskenland ligt. Ze werden daar, met in hun bloed de verre voorvaderen van de Baskische en Spaanse herdershonden, gebruikt voor het drijven en hoeden van het vee. Aan het eind van de 19e eeuw emigreerden Baskische herders naar Australië om daarwerk te vinden. Begin 1900 werden Australische schapen gëimporteerd in Amerika en kwamen de “little blue dogs”met hun Baskische herders mee, zodat zij vanaf toen
geassocieerd werden met Australië. De Aussie is een veedrijvend ras gefokt ten behoeve van hun veelzijdigheid en ingezet op de Amerikaanse farms en ranches. Ze zijn erg geschikt voor het opdrijven en hoeden van grote kuddes schapen en koeien.
In Amerika werd in 1957 de Australian Shepherd Club of Amerika (ASCA) opgericht die voorzag in een rasstandaard. De erkenning van het ras en de vaststelling van de rasstandaard werd ook door de American Kennel Club (AKC) gerealiseerd in 1991. In 1996 werd het ras ook door de FCI erkend en werd er een rasvereniging opgericht. De Australian Shepherd is een actieve, intelligente hond, van nature vriendelijk en gelijkmatig Van aard en zelden uit op ruzie. Bij een eerste ontmoeting kunnen zij enigszins gereserveerd Zijn. Overmatig angst of agressie zijn echter fouten die streng aangerekend moeten worden.
Er zijn sterke drijf- en hoedinstincten aanwezig. Een aussie is daarom steeds oplettend en Levendig, beweeglijk en lenig, stevig en gespierd en in staat om direct van richting en snelheid te kunnen veranderen.
Hij heeft het uithoudingsvermogen om de hele dag te kunnen werken. Kwaliteit in bouw en type mag niet opgeofferd worden ten gunste van schofthoogte. De Expressie is steeds schrander, waakzaam en geestdriftig. Hij heeft een onovertroffen aanhankelijkheid voor baas en gezin. Veelzijdigheid is en blijft zijn handelsmerk en is verantwoordelijk voor zijn toenemende populariteit in allerlei takken van hondensport, naast het hoeden en drijven van diverse veesoorten. Een volledige taakbeheersing en concentratie kunnen pas bereikt worden wanneer de hond volwassen is zodat men niet te vroeg en te snel resultaten moet willen boeken. Grootte – De gewenste schofthoogte voor reuen is 50 tot 58 cm en voor teven 45 tot 53 cm. Kwaliteit mag niet opgeofferd worden ten gunste van hoogte.
Verhoudingen – Gemeten vanaf het borstbeen tot het zitbeen, en vanaf de schoft tot aan de grond, is de Australian Shepherd lichtelijk langer dan hoog.
Type
Solide gebouwd met middelmatig zwaar bone. Bouw van de reu weerspiegelt mannelijkheid zonder grof te lijken. Teven zien er vrouwelijk uit zonder te licht van bone te zijn.
Schedel
De bovenkant is vlak tot licht gewelfd, er mag een lichte achterhoofdsknobbel zijn. Lengte en breedte zijn gelijk. Middelmatig aangeduide stop.
De vacht is van gemiddelde struktuur, recht tot golvend en weerbestendig. De ondervacht varieert in dikte, afhankelijk van het klimaat. Niet typische vachten zijn ernstige fouten.
De erkende kleuren zijn:
Zwart, Blue-Merle, Rood en Red-Merle, alle met of zonder Witte en/of Tan kleurige aftekening. Wit op het hooft is toegestaan, maar mag niet overheersen; ook mogen er géén witte lichaamsvlekken voorkomen tussen schoft en staart, méér dan 10 cm. Boven een lijn die loopt van de elleboog naar de achterhand. Dat laatste betekent een diskwalificatie. Het oog is amandelvormig. De oogopslag is levendig, maar vriendelijk. Blue-merles en zwarten hebben zwart pigment op de oogleden, op de neus en lippen, Red-merles en roden hebben leverkleurig (bruin) pigment op de oogleden, neus en lippen.
De Oren
De oren zijn driehoekig, van gemiddelde grootte en dikte, hoog aangezet op het hoofd. Bij volle aandacht gaan zij naar voren staan of naar de zijkant als een ‘rozenoor’. Prik- en hangoren zijn ernstige fouten. De standaard geeft een gecoupeerde of natuurlijke, korte staart aan.
In landen waar een coupeerverbod van kracht is zien we de natuurlijke lange staarten en natuurlijke korte en halflange staarten.
Nadat er van tijd tot tijd importen waren van veelbelovende honden uit Amerika, Canada en ook Engeland, wordt er in de tweede helft van de negentiger jaren- na oprichting en voorlopige erkenning van het ras in nederland- regelmatig maar in bescheiden omvang gefokt.
Aussies worden vooral gewaardeerd om de trouwe samenwerking met hun baas in uiteenlopende vormen van hondensport en bij redding- en lawinnewerkzaamheden.