Geschiedenis
Hoewel hij tot de oudste jachthondenrassen behoort, is de Weimaraner (gelukkig) nog niet overbekend. Over de herkomst van het ras zijn vele uiteenlopende theorieën ontwikkeld, waarvan er een aantal aannemelijk lijken terwijl weer andere verklaringen zeer speculatief zijn. In elk geval wordt de Weimaraner beschouwd als het oudste zuiver gefokte Duitse staande jachthondenras De Fransen beweren, dat Frankrijk de bakermat van de Weimaraners is en wijzen daarbij op oude wandtapijten en schilderijen o.a. van Van Dijck waarop een op de Weimaraner lijkende hond is afgebeeld. Pas veel later, nadat het fokken aan het Franse hof in verval was geraakt,
zou het hof van Weimar deze taak hebben overgenomen, waarbij deze jachthond met zijn opvallende grijze kleur definitief de naam Weimaraner zou hebben gekregen.
Lange tijd zou het fokken het alleenrecht van het Weimarse hof zijn geweest. Het verhaal gaat, dat zelfs aan Bismarck het bezit van een Weimaraner zou zijn geweigerd. Na de val van het Duitse Keizerrijk verdween de Weimaraner praktisch van het toneel.
Gelukkig ging het ras niet helemaal verloren en waren er ook in die tijd liefhebbers, die het ras voor uitsterven hebben behoed. Na de Tweede Wereldoorlog groeide de belangstelling in Engeland en Amerika en heeft men veel moeite gedaan om het in verval geraakte ras weer op peil te brengen.
De eerste twee (steriele) Weimaraners werd in 1928 naar Amerika geëxporteerd. Tien jaar later werden er opnieuw Weimaraners naar Amerika overgebracht, waarna het eerste in de Verenigde Staten gefokte nest in 1939 werd geboren.
In Engeland werden de eerste Weimaraners pas in 1954 geïmporteerd. Zowel in Frankrijk als in Engeland en Amerika beleefde de Weimaraner een nieuwe opkomst. De “Gray Ghost” zoals de Amerikanen hem niet zozeer vanwege zijn kleur, maar vooral om zijn katachtige soepele gangen noemen was een opmerkelijke verschijning. Vooral blijft de Weimaraner natuurlijk een all round jachthond. Oorspronkelijk zou hij door de Fransen gebruikt zijn als lopende hond en werd hij in de 19e eeuw door de Duitsers afgericht en ingezet als staande hond. De Duitsers beschouwen hem als de aristocraat onder de jachthonden.
Het is een temperamentvolle hond met een duidelijk eigen karakter, die met zachte doch vaste hand zeer consequent moet worden opgevoed om uit te kunnen groeien tot ideale kameraad. Hij is zeer gesteld op het leven in huiselijke kring. Het spreekt vanzelf, dat deze middelgrote temperamentvolle jachthond ook de ruimte en beweging nodig heeft, Men kan niet volstaan met een paar keer per dag “een blokje om”. Hij moet enige keren per dag de gelegenheid krijgen zijn energie kwijt te raken door vrij uit te rennen. Men moet hem dag in dag uit, weer of geen weer, daartoe de gelegenheid geven. Heeft u er dit niet voor over, begin er dan niet aan.
De Verzorging
Van de Weimaraner bestaan twee haarvariëteiten.:
De kort- en de langharige Weimaraner.
De kortharige hond is zeer gemakkelijk te onderhouden. De dode haren kunnen met behulp van een rubberen borstel verwijderd worden of een vochtige zeem.
De langharige variant vraagt wat meer borstel- en kamwerk. De oren moeten bij beide regelmatig gekuisd worden om infecties te voorkomen alsook moeten de nagels bijgeknipt worden. Dit laatste kan verschillen bij honden die dagelijks op steen lopen. Wassen mag en kan je gemakkelijk 1x in de maand of na een flinke wandeling in de modder. Let wel op, enkel je hond wassen met een hondenshampoo verkrijgbaar in de betere dierenspeciaalzaak in je buurt.
Een kort woordje uitleg…
Eén rasstandaard, met de jaren uitgegroeid tot verschillende types…
Er bestaan namelijk verschillende bloedlijnen, Duitse, Franse, Engelse, enz….. en de Amerikaanse bloedlijn.
De Amerikaanse types zijn iets groter dan de doorsnee andere bloedlijnen die net opgenoemd zijn. Qua uitstraling zijn deze wel het elegantste.
Qua karakter zijn de Amerikaanse types heel gemakkelijk in opvoeding en stralen ze de “goodwill” uit, ze zijn zacht in omgang doch is een vaste en correcte opvoeding vereist zoals met iedere (grotere) hond trouwens.
De kleur van een Amerikaanse weimaraner is muisgrijs tot zilvergrijs. Andere kleuren zoals reebruin enz… kom je dan alweer tegen in de andere bloedlijnen.