Koorts, anorexia, braken en uitdroging zijn symptomen die bij heel wat ziekten voorkomen.
Toch is er één ziekte waaraan u specifiek moet denken, zeker als uw hond in contact is gekomen met wilde knaagdieren of met stilstaand water: leptospirose oftewel de Ziekte van Weil.
Ontstaan Ziekte van Weil
Leptospirae zijn bacteriën die zich vermenigvuldigen in het bloed en bloedingen veroorzaken doordat ze de bloedvaten beschadigen via de toxines die ze produceren.
Bovendien vervoert het bloed leptospirae naar verschillende organen, onder meer nieren en lever, waar ze zware letsels veroorzaken.
Op die manier ontstaat een nierinfectie die ervoor zorgt dat de bacterie uitgescheiden wordt in de urine.
Alle zoogdiersoorten kunnen erdoor aangetast worden, maar blijken niet allemaal even gevoelig te zijn voor leptospirae.
Knaagdieren zijn er vrij resistent tegen, maar honden zijn er gevoeliger voor en krijgen vaker een ziekte die snel evolueert en vaak fataal is.
Symptomen Ziekte van Weil
Elk individu van elke soort reageert anders op een infectie. De symptomen kunnen dan ook variëren van weinig tot ernstig.
De infectie uit zich in koorts, anorexia, braken en diarree. Braaksel en stoelgang kunnen bloed bevatten.
Een nierinfectie veroorzaakt uitdroging en een ophoping van ureum in het bloed. De hond begint dan te braken en krijgt mondzweren en zenuwstoornissen.
Leptospirae kunnen ook tot hepatitis (leverontsteking) leiden, met onder meer een gele verkleuring van de genitale, mond- en oogslijmvliezen.
In zeldzamere gevallen kunnen oogletsels en hersenvliesontsteking optreden. Dieren die de ziekte overwinnen, kunnen de daaropvolgende maanden chronische nierinsufficiëntie of chronische hepatitis krijgen.
Diagnose Ziekte van Weil
Aangezien leptospirose dezelfde symptomen heeft als een aantal andere ziekten, moet er gespeurd worden naar leptospirae in bloed of urine om de diagnose te bevestigen.
De diagnose kan gesteld worden met behulp van ELISA (een methode om As aan te tonen in het bloed).
Besmettelijke urine
Aangezien leptospirae uitgescheiden worden in de urine, kan elk contact van huid of slijmvliezen met de urine een besmetting veroorzaken.
Bovendien overleven leptospirae in stilstaand water (riolen, moerassen, vijvers), dat meestal besmet raakt door de urine van geïnfecteerde dieren.
Drinken van of contact met dat water, aangetaste planten of kadavers van besmette dieren zijn stuk voor stuk besmettingsbronnen voor de hond en zijn baas!
Jachthonden staan sterk bloot aan besmetting omdat ze vaak in bossen vertoeven en in contact komen met knaagdieren. Dat geldt ook voor alle honden op het platteland.
In de regel doet u er goed aan uw hond te beschermen tegen deze ernstige en op de mens overdraagbare ziekte via een aangepast vaccin.
Behandeling Ziekte van Weil
Leptospirae moeten bestreden worden met geschikte antibiotica. Het is belangrijk om de hond een infuus te geven, om nier- en leveraantasting tegen te gaan.
Ook een symptomatische behandeling tegen braken en diarree is nodig.
Preventie Ziekte van Weil
De beste manier om Leptospirose of de Ziekte van Weil te voorkomen is een goede vaccinatie voor uw hond.
Bij de normale vaccinatie hoort ook de Ziekte van Weil. Uw hond is op die manier goed beschermd tegen Leptospirose.
Het is wel van belang dat uw hond jaarlijks wordt gehervaccineerd na de basisvaccinatie als pup.