Het is niet helemaal duidelijk hoe de Field spaniël is ontstaan. In het begin kende men alleen verschil tussen land – en water spaniëls.
Aan de basis van de Field spaniël staat natuurlijk de Cocker spaniël. Zeker is in ieder geval dat ook de Sussex spaniël en de Engelse Springer spaniël zijn verweven. Voor 1900 werden zowel Cocker- als Field Spaniëls geboren in 1 nest. Honden met een gewicht boven de 12.5 kg werden Field spaniëls genoemd, de wat kleinere exemplaren Cocker spaniëls. In het begin van de 20 ste eeuw werden de Field spaniëls officieel erkend als een afzonderlijk ras. . In 1923 werd in Engeland de Field Society opgericht. Enkele fokkers uit die tijd hebben de hond wat betreft formaat gefokt als een lange, lage hond.
Waarschijnlijk is er in die tijd gekruist met Basset hounds en Sussex spaniëls. Door het inkruisen van deze rassen werd de Field spaniël zeer laag.
De mensen waren niet gecharmeerd van het uiterlijk van deze hond. Met als gevolg dat de Field bijna dreigde uit te sterven. In 1943 werden er nog maar 9 nieuw geboren Field spaniëls geregistreerd bij de Engelse Kennel Club.
Het is te danken aan enkele enthousiastelingen dat het ras door het inkruisen van Sussex en Springer spaniëls van de ondergang werd gered. In 1963 kreeg men in de 4 de generatie na de 2 de wereld oorlog weer zuivere Field spaniëls. Alle hedendaagse Field spaniëls stammen dan ook rechtstreeks af van 4 honden uit de jaren zestig. De herintrede van het ras in Nederland kreeg pas vorm toen in 1971 Cathy van Asch van Wijck-Verschoof haar eerste Field spaniël vanuit Engeland importeerde “Tempeltrine Prudence”.
Rasbeschrijving
Karakter:
De Field spaniël is een heerlijke en gezellige huishond. Het is zeker geen waakhond. Blaffen doet hij dan ook meestal alleen uit enthousiasme. Van nature is het een jachthond. Al hoewel hij de jacht niet verleerd is wordt hij daarvoor weinig meer gebruikt.
Een Field spaniël is slim, leert snel, maar is ook weer heel snel afgeleid. Hoewel een Field precies weet wat zijn baas bedoeld wil dit niet zeggen dat hij zijn commando’s ook opvolgt. Boven alles is een Field spaniël een gevoelige hond met een aanhankelijk karakter en bijzonder gesteld op “zijn” mensen. Field spaniëls hebben heel veel energie, het zijn echte doorzetters. Een Field moet u zeker niet met harde hand en luide stem aanpakken. Wel moet u hem een consequente opvoeding geven. Ook zijn drinkgewoontes wil ik u niet onthouden. Het zijn echte smeerlappen wat betreft het drinken. Na het drinken volgt dan ook een spoor van water en zijn bek veegt hij liefst af aan uw kleding.
Kleur:
Field spaniëls zijn er in diverse kleuren. Lever kleur (chocolade bruin) eventueel met tan aftekening komt in Nederland het meest voor. Daarnaast zijn er zwarte, leverroan, zwart roan. In de Verenigde Staten komt zelfs zwart met tan aftekening voor.
Vacht:
De vacht van een Field spaniël moet glad zijn. Een lichte golving is toegestaan maar krullen zijn helemaal verkeerd. Op de borst en aan het lichaam behoren wat langere haren te zitten. De zogenaamde franje. Enig onderhoud van de vacht is nodig, c.a. 4 keer per jaar moet de Field spaniël getrimd worden.
Hoogte/gewicht
Schofthoogte ongeveer 46 cm, gewicht tussen 16 en 25 kg
Levensverwachting:
Ongeveer 11 tot 13 jaar.
Leefomgeving:
Het beste voor een Field spaniël is een huis met een grote tuin. Deze tuin moet dan goed afsluitbaar zijn, want het zijn meesters in het uitbreken.
Het best op zijn plaats is bij een sportieve familie die hem regelmatig de kans geeft om diverse dingen te onderzoeken en te ontdekken. Belangrijk is dat de hond veel beweging krijgt.