Rasbeschrijving:
De Lhasa Apso is een zeer aantrekkellijke hond, het is een Tibetaanse Aristokraat. Hij heeft een lichaam dat ontwikkeld is voor het leven in het ruwe Himalayagebergte en klimaat maar ook geschikt voor het beklimmen van het bergachtiggebied. De hoogte en het feit dat Tibet omgeven is door het Himalaya gebergte, resulteert in een landklimaat met hete zomers en strenge winters en de nodige zand-en sneeuw stormen.
Dit barre klimaat heeft bij de dieren die er leven geevolueerd in een dikke huid c.q. een lange dikke beharing met ondervacht en harde dikke haren. De Lhasa Apso is een behendige hond met een goed bespiert en compact lichaam, iets gestrekt geschikt om efficient met zijn energie om te gaan.
De Lhasa Apso werd gefokt door Boedhistische monniken, het ras moest er uitzien als een leeuw, er zijn geen leeuwen in Tibet maar door de verhalen die de Tibetanen hoorden vertellen van handelsreizigers die terugkwamen uit Nepal, Bhutan en India, via de handels routes,
kregen de Tibetanen een beeld van een leeuw in gedachten en zo wilden men dat de Lhasa’s er moesten uitzien destijds.
De Lhasa Apso diende de Tibetanen als gezelschapshond en als waakhond, maar ook als warmtekruik voor de monniken die v.w.g. het Boedhistische geloof in afzondering moesten voor een bepaalde periode.
De Lhasa Apso heeft een uitermate goed ontwikkeld gehoor wat ze heden ten dage nog steeds bezitten. Een Lhasa Apso hoort veel eerder een geluid als een andere hond en als ze denken dat er onraad is zal hij dit meteen melden aan de baas.
Ook worden de Lhasa’s beschouwd als reincarnatie van gestorven monniken, dit is nog steeds zo. De Lhasa Apso heeft een oosters karakter, zoals de Afghaanse windhond en Saluki, bezit ook de Lhasa Apso deze karakter eigenschappen .
De Tibetaanse bevolking die vele eeuwen geisoleerd leefden (tot ca1900) zijn zelf: Afstandelijk voor vreemden, trots, vol humor, en zelfs wat arrogant. Zo kan men de Lhasa Apso ook beschrijven; Afstandelijk voor vreemden, trots, vol humor, en zelfs wat arrogant. Hieruit kan men de conclusie trekken dat een Lhasa Apso geen slaafse hond is, hij luister wel erg goed. De Lhasa is soms gecompliceerd maar heeft een sterk karakter als hij nee zegt dan blijft het nee! Veel mensen hebben problemen met de vacht omdat de juiste haarstructuur nog maar bij enkele Lhasa’s aanwezig is, de juiste vachtstructuur komt in in bepaalde foklijnen nog voor, die ze dan ook zorgvuldig in ere houden.
Een overvloedige lange vacht die over de grond een tapijt vormt, waar men de hond bijna niet meer kan zien,is voor velen een lust voor het oog; maar is dit wel een Lhasa Apso vacht?
Het zien:
Bij een typische Lhasa vacht ziet men als het ware de haarstrengen afzonderlijk, omdat de dichtheid groot is, de diameter van een harde haarstreng is vele malen groter als die bij een zijde of wollige haarstreng.
Dit is ook de reden waarom een juist deze haarstreng soort zwaar is n.m. de diameter is groter,dus bevat deze ook meer gewicht(massa). Het Lhasa haar lijkt veel op mensenhaar. Jonge Lhasa’s kunnen een wat minder harde vacht hebben,maar na anderhalf jaar moet toch duidelijk de goede structuur te zien zijn.
Het voelen:
Als men de vacht op de flanken, oren en staart tussen de vingers neemt en een rollende beweging maakt tussen de vingers moet men duidelijk de harde strengen voelen.
Als men dan de haren loslaat dienen deze door hun eigen gewicht vrij vlug weer tegen de andere haren aan te vallen. Opent men de vacht en kijkt tussen de rest van de vacht,dan is te zien of deze heel dik behaart is en of deze wollig is.
De Kleuren; Goud, zandkleur, honingkleur, donkergrijs, leikleurig, rookkleurig, twee-of meerkleurig zwart, wit, bruin Alle kleuren gelijkwaardig.
Deze lijst van kleuren spreekt voor zich,vroeger hadden de leeuwkleurige Lhasa’s de voorkeur maar dit is niet meer van toepassing, door op deze kleur te selecteren gingen er goede andere eigenschappen verloren. Er zijn nog maar enkele fokkers die de goudkleurige Leeuwe kleur hebben, zelf heb ik er nog en daar ben ik dan ook heel blij mee. De grootte; Ideale grootte 25,4 schofthoogte voor reuen,teven iets kleiner. Deze aanduiding, de ideale hoogte 25,4 cm is een richtlijn, het is ook geen minimum of maximum.
de keurmeesters en fokkers moeten het ideaal zoals in de standaard staat omschreven nastreven en benaderen. Het totaalbeeld en de balans bij de Lhasa Apso staat voorop samen met de maat als raspunt. Dit is een van de honden die met anderen gekruist word om de Boomer te krijgen.