Meer dan 60% van de in Nederland rondlopende honden is rashond en heeft een stamboom: een bewijs van afstamming van het betreffende dier.
De stambomen voor honden worden verzorgd door “De Raad van Beheer op Kynologisch Gebied” oftewel “de raad” te Amsterdam.
Deze stambomen komen in het Nederlands Hondenstamboek oftewel N.H.S.B.
Identificeren
Om opgenomen te worden in een stamboek moet de hond worden geïdentificeerd. Honden werden tot 1998 getatoeëerd, maar tegenwoordig worden de honden hier in Nederland gechipt.
Een dergelijk chip is niet groter dat een rijstekorrel en deze wordt ingebracht door een dierenarts (meestal tussen de 6 tot 8 weken oud). Zo'n chip bevat een uniek nummer dat afgelezen worden met een speciale scanner.
Er zijn 3 belangrijke kenmerken waaraan een rashond dient te voldoen:
- Voldoen aan de in de standaard vastgelegde kenmerken.
- In een stamboek geregistreerd staan.
- Een vader en moederhond als ouder hebben die beiden tot hetzelfde ras behoren.
Kenmerken
Een voor dat ras karakteristieke combinatie van uiterlijk, gedrag en karakter. Vooral vroeger was het hebben van bepaalde eigenschappen voor een ras goed.
Honden hadden toen meer een functie dan tegenwoordig. Te denken valt hier aan jachthonden die hielpen bij de jacht, of bijvoorbeeld de Border collie die behendig was in het opdrijven van vee.
Pas sinds eind 1900 worden aan alle rassen een standaard toegekend, nadat zij door nationale kennelclubs van erkenning werden voorzien volgde erkenning door de FCI. De Fédération Cynologique Internationale (FCI) erkende begin 2004 in totaal 331 hondenrassen.
De bij de FCI aangesloten Raad van Beheer op Kynologisch Gebied in Nederland is het overkoepelende orgaan op het gebied van rashonden. Zij registreren de rashonden en geven de stambomen uit.
Honden die niet tot een specifiek ras behoren, worden als een bastaardhond, een vuilnisbak, een straathond of als rasloos bestempeld.