Melkkliergezwellen zijn de meest voorkomende gezwellen bij de hond. Ze kunnen zowel goed- als kwaadaardig zijn.
Bij de teef voelen we knobbels onder de buik in de buurt van de tepels.
Voorkomen
De aandoening komt bijna alleen bij de teef voor. De dieren zijn gemiddeld 10 jaar als de gezwellen ontdekt worden.
Meestal zijn de teven niet gesteriliseerd. Teven die rond de eerste loopsheid gesteriliseerd zijn lopen het minste risico op deze gezwellen.
Oorzaak
De oorzaak is, zoals bij ieder gezwel, een ontsporing van de normale celgroei.
De groei van de cellen wordt door het lichaam strak in de hand gehouden. Er mogen er niet te veel of te weinig zijn.
Bij gezwellen gaat de groei ongeremd door met alle gevolgen van dien.
Hormonen spelen een belangrijke rol bij melkkliergezwellen. Daarom komen er bij gesteriliseerde teven (dan zijn de hormonen producerende eierstokken verwijderd) veel minder gezwellen voor.
Diagnose
Het is niet zo moeilijk om vast te stellen of een dier gezwellen in de melkklieren heeft. Onder de buik, in de buurt van de tepels, zijn dan onderhuidse knobbels voelbaar.
Het is helaas aan de buitenkant niet te zien of een knobbel goed- of kwaadaardig is.
Een extra probleem is dat melkkliergezwellen goedaardig kunnen beginnen maar later toch kwaadaardig kunnen worden. Bij honden is ongeveer 50% van de melkkliergezwellen goedaardig.
Bij het onderzoek letten we op grootte, plaats, aantal, verplaatsbaarheid, en of de lymfeknopen ook gezwollen zijn. Het is mogelijk om door het wegnemen van een stukje weefsel vast te stellen om wat voor soort gezwel het gaat.
Nadeel is dat het gezwel zelf blijft zitten zodat vaak een tweede operatie nodig is. Bovendien weten we dat een goedaardig gezwel later toch nog kwaadaardig kan worden.
Reden voor ons om in de meeste gevallen al het afwijkende weefsel weg te nemen. Daarnaast kunnen we lymfeklieren en longen op eventuele uitzaaiingen controleren. Dit kan door een stukje weefsel uit de lymfeklieren met een naald weg te nemen en microscopisch te onderzoeken.
De longen kunnen door middel van röntgenfoto's worden beoordeeld.
Helaas is het niet altijd mogelijk om vast te stellen dat er uitzaaiingen zijn. In een vroeg stadium zijn ze zo klein dat we ze op dat moment niet kunnen opsporen.
Behandeling
Als er geen uitzaaiingen te vinden zijn dan is behandeling altijd zinvol. Zeker bij kwaadaardige gezwellen geldt dat hoe eerder ze weggehaald worden des te groter de kans op genezing is.
Als er al uitzaaiingen zijn is genezing niet meer mogelijk. Het is wel mogelijk om de hond na de operatie met medicijnen te behandelen om zo het leven van de hond te verbeteren en eventueel te verlengen (afhankelijk van het soort gezwel gemiddeld een jaar).
In tegenstelling tot mensen worden honden niet misselijk en krijgen ze geen haaruitval. Het is een fabeltje dat gezwellen harder gaan groeien als er aan geopereerd wordt en dat je ze daarom beter kunt laten zitten.
Bij de operatie worden de tumoren met omringend weefsel ruim weggenomen om zeker te zijn dat al het afwijkende weefsel verwijderd wordt.
Soms zullen we proberen om een complete melklijst met bijbehorende lymfeknopen te verwijderen. Dit betekent dat we alle melkklieren aan een kant wegnemen.
Op deze wijze voorkomen we dat we weefsel laten zitten waar ook weer gezwellen in kunnen ontstaan.
Knobbels in de melkklieren van honden zijn in 50% van de gevallen goedaardig. Hoe vroeger u erbij bent des te groter de kans dat uw hond weer helemaal te genezen is.