Heupdysplasie is een ontwikkelingsstoornis van het bekken en de heupkop, die niet goed in elkaar passen.
De heupkom is als regel te ondiep. Dit geeft pijnlijkheid, kreupelheid en vervroegde ¨slijtage¨ (artrose) van het kraakbeen in de gewrichten in de heup.
Met een lichamelijk onderzoek kan de dierenarts de waarschijnlijkheidsdiagnose stellen. Maar met dierenröntgenfoto’s zijn deze aandoeningen goed in beeld te brengen.
Vooral vanwege de pijn is de hond minder actief en daardoor blijft de ontwikkeling van de spiermassa rondom de gewrichten vaak achter.
Heupdysplasie is ten dele erfelijk, maar ook de voeding in de eerste jaren speelt een belangrijke rol.
Conform de regels van de F.C.I. dient de hond voor het laten maken van HD-röntgenfoto's minimaal 12 maanden oud te zijn.
Voor enkele grote rassen, die pas later volgroeid zijn, geldt een verplichte minimumleeftijd van 18 maanden. De minimum leeftijd van 18 maanden geldt voor de rassen:
- Berghond van de Maremmen
- Bordeaux Dog
- Bullmastiff
- Duitse Dog
- Landseer E.C.T.
- Leonberger
- Mastiff
- Mastino Napolitano
- Newfoundlander
- Pyrenese Berghond
- Sint Bernhard
Preventie
Bij bepaalde rassen komen beide afwijkingen zeer verspreid en veelvuldig voor, waaronder de Duitse Herder, Berner Sennen en de Golden Retreiver (zie onder erfelijke afwijkingen op de cd-rom Dierendisk, www.dierendisk.nl) Door een gericht fokbeleid en het consequent röntgenologisch onderzoeken van de beide (voor)ouders wordt de kans op afwijkende pups een stuk kleiner.
Behandeling
Voor HD zijn er diverse mogelijkheden om de problemen te verminderen, maar bij ernstige gevallen is operatie aan het bekken en/of euthanasie zeker te overwegen.
Zonder de foto's en zonder de hond gezien te hebben is het niet makkelijk om daar een uitspraak over te doen.
Pijnstillers en ontstekingsremmers levenslang, liefst zo laag mogelijk gedoseerd met kans op bijwerkingen aan de maag en nieren. Soms zijn ontstekingsremmers zoals prednisolon tijdelijk nodig, maar die hebben weer andere bijwerkingen, zoals verminderde afweer. Dit alles in overleg met uw dierenarts.
De spieren van de achterhand versterken door training, met name door lopen in een rechte lijn, zoals naast de fiets en zwemmen. Vaak korte stukken wandelen i.p.v. een enkele lange wandeling
Niet te zwaar laten worden van de hond of afvallen bij een wat zwaarder exemplaar. Hoe lichter de hond, hoe minder de hond hoeft te dragen.
Plotselinge bewegingen moeten voorkomen worden, zoals spelen met de bal of stok. Ook fysiotherapie en begeleiding van een dierfysiotherapeut is een mogelijkheid.
Sommige voedingssupplementen, zoals Primeval artrose gelatinaat, glucosamine en chondroïtine verminderen de HD-klachten. Door betere opbouw van het kraakbeen en betere “smering” van het gewricht knappen de honden soms spectaculair op.